Większość dzieci zadaje dużo pytań swoim rodzicom. „A dlaczego?”, „A po co?”, „A ile?”. Wydawać by się mogło, że pytają w nieskończoność. Ale dopiero przy moim dziecku poznałam, czym jest prawdziwa lawina pytań. Basia ma zespół Aspergera i naprawdę dużo pytań.
Dzieci z zespołem Aspergera
Jesteśmy pod stałą opieką psychologa, dzięki czemu naprawdę niewiele rzeczy mnie zaskakuje. Dużo czytam fachowej literatury o zaburzeniach ze spektrum autyzmu. I przyznaję, że ciągłe pytania mojej córki o dosłownie każdy najdrobniejszy szczegół nie są dla mnie zaskoczeniem. Dlaczego postanowiłam się z Wami tym podzielić? Bo jestem dumna!
Dzieci z zespołem Aspergera i ich relacje z rodzicami
Wszystkie dzieci zadają pytania – i nie ma co się im dziwić. Wszystko jest dla nich nowe, a życie dorosłych takie tajemnicze. Jednak w przypadku dzieci z aspi przychodzi moment, w którym na jedną daną odpowiedź, dostajesz kolejnych dziesięć pytań. I choć wiedziałam, że taki moment nastąpi, zaczęłam zgłębiać zagadnienie.
Dzieci z syndromem Aspergera pytają z różnych powodów. Po pierwsze jest to doskonały sposób na zaczęcie rozmowy. Mimo pewnego wycofania społecznego, moja Basia potrafi nawiązywać naprawdę bliskie relacje, ale tylko z osobami, na których Jej zależy. Czasami wystarczy jedno trafne pytanie Basi, a rozmowa dalej sama się toczy. Po drugie dzieci z AS są wyjątkowo spragnione wiedzy. Chętnie ją przyswajają, ale niechętnie się uzewnętrzniają. Zadawanie pytań jest więc dla nich idealnym rozwiązaniem. W jednym momencie zaczynają rozmowę (co nie jest dla nich proste) i uzyskują informację, na której naprawdę im zależy. Po trzecie dzieci z Aspergerem szukają sposobów na sprawną komunikację z otoczeniem. Uczą się obserwując, ale przede wszystkim zadając pytania. Interesują ich wyczerpujące odpowiedzi. Basia ostatnio pytała dlaczego tak szybko kończę rozmowy telefoniczne. „Bo dzwoniła Pani z telefonii komórkowej”, „I dlaczego nie chciałaś z nią rozmawiać?”, „Bo chciała mi sprzedać nową umowę”, „I dlaczego nie chciałaś z nią rozmawiać?”, „Bo mam już jeden telefon, Kochanie”, „I dlaczego nie chciałaś z nią rozmawiać?” – „Bo nie chciałam od niej nic kupić”. I o to jej właśnie chodziło.
Dzieci z zespołem Aspergera i ich wzorce
Ostatni powód, dla którego dzieci z ZA zadają mnóstwo pytań wynika z chęci zrozumienia postępowania drugiego człowieka. Ale myślę, że dla większości, jak nie dla wszystkich rodziców, jest to najważniejszy czynnik – czerpanie wzorców z rodziców i ogromne zaufanie do nich. Przecież nasze kochane dzieci chcą uczyć się od tych, których warto naśladować, którym ufają i których kochają. I właśnie dlatego jestem dumna – bo moja córka z Aspergerem nieustannie zadaje mi pytania!
0 komentarzy
